Duurzaam fietsen met een riem, zo doe je dat!

Hoe leuk we fietsen ook vinden, het netjes onderhouden van de fiets is niet ieders hobby. Een van de opvallende innovaties aan de fiets in het algemeen is het gebruik van een beltdrive, een aandrijfriem in de plaats van de gebruikelijke ketting. Een ketting - zeker in combinatie met een derailleur - is een mechanisch onderdeel van de fiets en dus erg onderhevig aan slijtage en onderhoud. En zo zijn er nog wel wat nadelen te bedenken zoals het geratel bij het schakelen en de viezigheid die er aan blijft en waarvoor je dus steeds moet oppassen.

De aandrijfriem, of laten we hem beltdrive blijven noemen, heeft al die nadelen natuurlijk niet. Het is absoluut schoon en onderhoudsvrij, stof en vocht hebben geen invloed. Het is een product van een veredelde kunststof en gaat rustig tot 4x langer mee dan een ketting. Zo’n 20.000 km tot 25.000 km is eerder regel dan uitzondering. We hebben al van praktijktesten gehoord van bewust half doorgesneden belts die moeiteloos hun dienst bleven bewijzen. Het geeft minder weerstand dan een ketting, weegt veel minder en is fluisterstil. En ach, het ziet er ook wel mooi strak en ‘clean’ uit.

Dat het er netjes uitziet, komt mede omdat er geen derailleurs of cassettes bij aan te pas komen. Maar daarmee komen we meteen toe aan de onvermijdelijke nadelen van een drivebelt want die zijn er namelijk wel degelijk. Een drivebelt moet recht liggen dus loopt de riem over een tandwiel voor en een tandwiel achter.

De versnelling komt niet voort uit de derailleur met cassette maar uit de versnelling in de achternaaf van Rohloff of uit de versnellingsbak in de trapas van Pinion. Daarnaast is een drivebelt uit een geheel gemaakt dus voor (de-)montage moet het frame op enige manier ‘open’ kunnen. Kort gezegd kan je dus niet zomaar je vertrouwde derailleurfiets ombouwen, je hebt een specifieke fiets nodig. Het systeem is aardig aan de prijs maar dat verdien je terug door de lange levensduur (en het plezier).

Vooral vanwege het duurzame karakter wordt het systeem van drivebelt met Rohloff of Pinion versnelling dus in toenemende mate verwerkt in trekkingfietsen, gebouwd voor de langere tochten in soms verlaten gebieden waar geen fietsenmaker te bekennen is. De gemiddelde wereldfietser wil niet meer anders. Maar juist omdat deze groep fietsers zo enthousiast is, worden meer fietsen er mee uitgerust. Hippe, hybride stadsfietsen vanwege de looks, e-bikes omdat die deels al geen derailleur meer hebben, maar ook op mountainbikes die per definitie voortdurende vies worden.

Alleen racefietsen met beltdrive zijn vooralsnog niet in de markt maar dat zal een gewichtskwestie zijn. De belt is weliswaar erg licht maar de Rohloff of Pinion versnelling niet. Bovendien is de stijfheid van een racefiets niet afdoende voor een beltdrive. Dat komt misschien nog, voor degelijke trekkingfietsen is er de CDX belt, voor stadsfietsen de lichtere CDN belt, herkenbaar aan de gladde buitenzijde. Wellicht komt er binnenkort een belt voor lichte fietsen zoals racefietsen.

En? Heb ik je voldoende stof tot nadenken gegeven voor bij de aanschaf van je volgende fiets? Of blijf je lekker knutselen aan de ketting in het schuurtje omdat dat stiekem ook wel leuk is?

Meer lezen? Zo kun je fietsen op plastic!

Door: Andre Ruitenbeek